αυτοί κι η φάρα τους

 

Οι πρόγονοί τους φόραγαν κουκούλα, ήταν ρουφιάνοι

Που παίρνανε τον θάνατο στις γειτονιές σεργιάνι

Και ποιους να σφάζουν έδειχναν σε ναζιστές φονιάδες -

Φάρα τους κι οι δοσίλογοι κι οι γερμανοτσολιάδες

Κληρονομιά η κουκούλα αυτή σε κνώδαλα κι αλήτες

Εθνικιστές κι ορθόδοξους νεο-ταγματασφαλίτες

Και τώρα την ξαναφορούν πάλι (αν τους πληρώσεις)

Για να χτυπούν με μάρμαρα και πέτρες διαδηλώσεις

Γι αυτό το μαύρο χάλι μας, στρέφουν οργή και μένος

Στο εξιλαστήριο θύμα τους, να διώχνεται ο διωγμένος

Και πρόσφυγες να κυνηγούν, σαν τα ποντίκια οι γάτες

Μα πάντα εχθρός τους άσπονδος οι οργανωμένοι εργάτες

Η αφρόκρεμα που ξεπουλά το έθνος, οι εφιάλτες

Στρατολογούν ξεβρασματα, λούμπεν, μαχαιροβγάλτες

Νύχτα για να χτυπάνε αυτόν που αρνείται να υποκύψει

Σε βία και σ' εκβιασμούς και σαν ραγιάς να σκύψει

Βλαμμένους και φανατικές θεούσες παρασέρνουν

Τους τοκογλύφους λοιδορούν, αν και απ' αυτούς τα παίρνουν

Και σαν φιλάνθρωποι καλοί τάζουν ψωμί του απόρου

Κι ας παίζουν για τ' αφεντικά το ρόλο δουλεμπόρου

Αίφνης τώρα μας απειλούν, να φύγουμε απ' την ζώνη

Κι οι εφοπλιστές εργοδηγό να κάνουν το πρεζόνι

Μ' αν ξέρουν να κολλούν αυτοί ή να κόβουν λαμαρίνες

Ας δοκιμάσουν, και θα 'δουν τι εστί δουλειά οι κηφήνες

Τέλος, και κλείνοντας, καλό θα 'ταν να τους θυμίσει

Οι εργάτης που την μηχανή ξέρει να κουλαντρίσει

Πως ξέρει από συντήρηση επίσης, κι απο τάξη

Κι απο "φασίνα", όπως και πού σαβούρες να πετάξει