Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2015

"κτυπώντας ξύλο"










Σας έχω σιχαθεί πια, σας το λέω

Με χαλάει να βλέπω τα χαμόγελα σας -
Τις οδοντοστοιχίες άθλιων καταφερτζήδων
Που υπονοούν στα κενά μεταξύ μισόλογων
Πως πάλι με κορόιδεψαν

Ν' ακούω μασημένες λέξεις που ηχούν
Τη μία σαγηνευτικά, σαν ανελέητοι εραστές μαστροποί,
Την άλλη δελεαστικά σαν πονηροί κομπογιαννίτες
Και όλο και συχνότερα, εκφοβιστικά
Σαν τα σκυλιά σε μάντρες

Κι έχω σιχαθεί και τον εαυτό μου

Αφού κοιμήθηκα μαζί σας
Να ανέχομαι την αλαζονεία σας
Τώρα, να με κτυπά κατάμουτρα με την ματιά
Του πάντα κερδισμένου χαρτοπαίκτη που βλέπει
Αφ' υψηλού, την πάντοτε χαμένη πόρνη 

Κακοποιημένη και σκυφτή μπροστά σε ομοιώματα,
Σε είδωλα Φετίχ, κάθε φορά ν' ανακουφίζει
Φόβο και απόγνωση "κτυπώντας ξύλο"
Μην της λάχει μεγαλύτερο κακό






✴✴✴
image by simon siwak 
borrowed from here






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου