"Οι ευφημισμοί είναι η δύναμη μας"

Στην φωτογραφία ο τύπος αυτός λέει: 'άν δεν φοβόμουν θα ήμουν τρομακτικά επικίνδυνος'. Το πρόβλημα είναι ότι είσαι πιο επικίνδυνος όταν φοβάσαι.

Το προχτεσινό έντυπο της Guardian φιλοξενεί στις κεντρικές σελίδες, "στο σαλόνι", όπως λένε, μια σχεδόν ολοσέλιδη φωτογραφία του Βαρουφάκη, ως εικονογράφηση σε αφιέρωμα σε αυτόν, όπου κυρίως  επαναλαμβάνονται τα γνωστά περί του ύφους και του προφίλ του, με αναφορές στην μετεωρική άνοδο του σε νέους αστερισμούς διασημότητας. Το πλέον ενδιαφέρον σημείο είναι αυτό όπου ο Β δηλώνει χωρίς υπεκφυγές πως επιθυμεί μίαν αμοιβαία συμφωνία που θα "σώζει τα πρόσωπα", δηλαδή θα σώζει την εικόνα και υπόληψη των συμβαλλόμενων ( σελ. 29, Σαβ. 14 Φεβ. 2015).

Αυτολεξεί είπε:

'let's find a face- saving phraseology, a face- saving [way out]. We are good in Europe at that. Euephimisms are our strengths'

[Μετάφραση: "ας βρούμε μια φρασεολογία διασωστική για τα πρόσωπα μας, μια διέξοδο που θα διασώσει τα πρόσωπα μας. Είμαστε καλοί σε αυτό στην Ευρώπη. Οι ευφημισμοί είναι η δυναμη μας"]. 

 Έτσι(!), και τόσο απροκάλυπτα!

Αυτά τα λέει δύο μέρες πριν την συνάντηση του Γιούρογκρουπ, και ακούγεται μάλλον σαν να εκλιπαρεί, αυτός και η κυβέρνηση που εκπροσωπεί, ζητώντας ένα συμβιβασμό ο οποίος δεν αλλάζει τίποτε από το πνεύμα του μνημονίου εκτός από το τυπικό της επιτήρησης μέσω της "τρόικα"! Όπως όμως έδειξε το αποτέλεσμα, οι εταίρες "μας" δεν δείχνουν διάθεση να παίξουν παιχνιδάκια, ούτε με μια ανώδυνη μικροαλλαγή στους κανόνες, η οποία προτείνεται από τον κυβερνώντα Σύριζα, μέσω Βαρουφάκη.

Η τελευταία σανίδα "σωτηρίας του προσώπου" του Σύριζα, λοιπόν, είναι να γίνει αποδεκτό το σχέδιο του Μοσκοβισί που προτείνει διατήρηση και "πάγωμα"  του τρέχοντος" προγράμματος μέχρι Ιούλιο- Αύγουστο, δηλαδή να συνεχιστεί η "μια από τα ίδια" χωρίς περαιτέρω μέτρα που είτε θα συμπληρώνουν είτε θα αμφισβητούν το γράμμα και πνεύμα του μνημονίου.

Το γιατί χτες δεν το δέχτηκαν αυτό και αν σήμερα ή αύριο θα γίνει δεκτό, όπως ελπίζει ο Β, θα το δούμε αύριο, με λίγη ακόμα υπομονή. Όμως, το κύριο ερώτημα είναι, αν δεν κάνει τίποτε μέχρι το Αύγουστο ο Σύριζα, τι θα κάνει μετά;

Χρειάζεται μια Κασσάνδρα για να προβλεφτεί πως, αν δεν έχει το σθένος ή την πρόθεση να κάνει κάτι τώρα, ουδέποτε θα κάνει κάτι παραπάνω; Η μόνη έγνοια φαίνεται πως είναι να "κυβερνήσει" για κάνα εξάμηνο με τρόπο που αυτή, η πρώτη στην ιστορία μας "κυβερνώσα Αριστερά" δεν θα είναι στην πράξη καθόλου κυβερνώσα, λειτουργώντας ως προσωρινή, υπηρεσιακή κυβέρνηση;

Μέχρι στιγμής όμως, ούτε αυτό είναι αρεστό στους "συνδιαβουλευτές μας".

"Μα επιτέλους τι θέλουν από μας αυτοί οι τόσο ανένδοτοι εταίροι μας;" αναρωτιούνται κάποιοι που θεωρούν την πολιτική απλή εφαρμογή κάποιας θεωρίας παιγνίων.

Τίποτε λιγότερο κύριοι από το να πετάξετε και τις μάσκες!

Υγ

Yanis, listen to me: This is not a game! And if it is, to you, the game is up, to them!