Δεν ήμουνα ποτέ παιδί σαν τ' άλλα

Δεν ήμουνα ποτέ παιδί σαν τ' άλλα

ποτέ δεν είχα δεί με το δικό τους βλέμμα.

Τα πάθη μου - ένα υπόγειο ρέμα

κι οι θλίψεις μου απο πηγές μονάχες.

Τραγούδησα χαρές που μόνος είχα ζήσει

κι αγάπησα ό,τι δεν είχαν αγαπήσει.

Παιδί ακόμα - στην αυγή της θύελλας -

είχε φανεί απ' του καλού και του κακού τα βάθη 

το μυστικό μου, που κανείς δεν είχε μάθει...

και η αντάρα, που στα μάτια τα δικά μου

πάνω στον καταγάλανο ουρανό υψώθηκε

σαν δαίμονας μπροστά μου.

(Edgar Allan Poe)