Έβαλε αέρα!
Τον ακούς άραγε απέξω;
Σαν νά 'ναι οργισμένος, ή μπορεί και να κλαίει
Σαν να πως με λυπάται, μα μπορεί κιόλας να με μισεί...
Απ' ένα στρατόπεδο κυνηγημένων σε κάποιο νησί
Αναπάντεχο μήνυμα φέρνει που λέει:
"Πρέπει πια να επιλέξω
Έφτασε η ώρα
[....]
Μα πού πάω μ' ελπίδα μισή
Σε μια βάρκα που με το στανιό επιπλέει
Κι αν πατήσω στεριά θα έχω κότσια να τρέξω;
Πες πως βγήκα απέναντι, σαν τί θα βρώ παραπέρα;
Μη με ψάχνεις, λοιπόν. Έχω κάτσει σε ξέρα
Κι άλλη νύχτα δεν ξέρω αν θ' αντέξω
Οι φόβοι μου είναι αβυσσαλέοι
Και η θάλασσα μαύρο κρασί"
Original image here
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου