Στο παρακάτω, ο Νίκος Μπογιόπουλος, με τον πάντα έξοχα "οστεοθραυστικό" τρόπο του, σχολιάζει μιαν είδηση και το πώς η είδηση αυτή περνάει από τα μέσα ενημέρωσης και επέκεινα.
Σου μένει, όχι μόνο το περιεχόμενο της είδησης, αλλά και το πραγματικά συγκλονιστικό γεγονός (αν το καλοσκεφτείς): ότι αυτή η είδηση δεν είναι καν "νέο"! Περνάει σαν να πρόκειται για περιγραφή της ήδη γνωστής μας φύσης. "Ακούμε κάτι που ήδη ξέρουμε... Πάμε παρακάτω... Πες μας κάτι που δεν ξέρουμε για να το καταναλώσουμε σαν 'νέο' και να το διασκεδάσουμε κιόλας". Όταν γενικά η είδηση έχει γίνει κατανάλωση, το πρόβλημα δεν είναι τόσο πώς ουσιαστικά αποκρύβεται ένα γεγονός που μπορεί να ενέχεται σε κριτική του συστήματος, ή πως το γεγονός παραμένει ανερμήνευτο, όσο ότι το γεγονός δεν αντιμετωπίζεται καν σαν κάτι σημαντικό, επειδή δεν είναι "νέο"...
Το πέρασμα μιας είδησης σαν κι αυτήν - για την ανισότητα που κρύβει μια τόσο πρωτόγνωρη αγριότητα, τόση βία και καταστροφή, τόση δυστυχία για τόσο πολλούς ώστε να οχυρώνονται ισχυρότερα στον παραδείσιο κόσμο τους τόσο λίγοι - σαν να είναι κάτι δεδομένο και φυσιολογικό, και η αποδοχή της σαν τέτοιο, δεδομένο και φυσιολογικό, έχει γίνει δεύτερη φύση μας...
Μα αυτό, το γεγονός καθαυτό και η αποδοχή του, είναι μια διαστροφή της ανθρώπινης φύσης, που απειλεί την φύση, όπως την ξέρουμε, γενικότερα.
Επόμενη Είδηση, Παρακαλώ...
Τού ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*
Δεν είναι ότι η είδηση δεν παίχτηκε. Κάθε άλλο. Για μια ακόμα φορά η σούπα του πλουραλισμού και της ολόπλευρης ενημέρωσης σερβιρίστηκε όπως ακριβώς συνηθίζεται σε αυτές τις περιπτώσεις.
Ουδείς, λοιπόν, δικαιούται να διαμαρτύρεται ότι του αποκρύβουν την αλήθεια. Και ποια είναι η αλήθεια;
Ότι στον μάταιο τούτο κόσμο:
α) Υπάρχουν 62 άνθρωποι που κατέχουν τόσο πλούτο όσος ο πλούτος που κατέχει ο μισός πληθυσμός της Γης - περίπου 3,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι.
β) Σε συνθήκες παγκόσμιας κρίσης οι «Κροίσοι» έχουν γίνει ακόμα πιο πλούσιοι και οι φτωχοί έχουν γίνει ακόμα πιο φτωχοί.
γ) Οι 62 αυτοί αναξιοπαθούντες έχουν δει τα πλούτη τους από το 2010 και μετά να αυξάνονται κατά 44% όταν ο πλούτος των φτωχότερων 3,5 δισεκατομμυρίων ανθρώπων μειώθηκε κατά 41%.
δ) Περίπου7,6 τρισεκατομμύρια δολάρια του πλούτου που έχει σωρευτεί στα θησαυροφυλάκια των «Κροίσων» είναι τοποθετημένος σε εξωχώριους φορολογικούς παραδείσους.
ε) Η μη φορολόγηση αυτού του πλούτου που είναι παρκαρισμένος σε «φοροπαραδείσους» σημαίνει ετήσια απώλεια εσόδων της τάξης των 190 δισ. δολαρίων.
στ) Το 30% όλου του χρηματικού πλούτου της Αφρικής είναι κατατεθειμένο σε φορολογικούς παραδείσους, γεγονός που σημαίνει απώλειες φορολογικών εσόδων ύψους 14 δις. δολαρίων κάθε χρόνο, ένα ποσό με το οποίο θα μπορούσαν να εξασφαλιστούν οι υπηρεσίες υγείας και περίθαλψης για 4 εκατομμύρια παιδιά το χρόνο και θα μπορούσε να εξασφαλιστεί ότι κάθε παιδί της Αφρικής θα μπορούσε να πηγαίνει σχολείο.
Δίπλα στα υπόλοιπα προσθέστε κι αυτό:
Οι 188 από τις 201 κορυφαίες πολυεθνικές επιχειρήσεις στον κόσμο έχουν παρουσία σε τουλάχιστον έναν φορολογικό παράδεισο…
Τα παραπάνω στοιχεία (είναι από την έκθεση της «Oxfam») έρχονται να προστεθούν σε εκείνα που περιλαμβάνονται στις ετήσιες Εκθέσεις Διεθνούς Πλούτου (Global Wealth Reports) του Ινστιτούτου Έρευνας της ελβετικής τράπεζας «Credit Suisse» που δημοσιοποιήθηκαν πριν μερικές βδομάδες.
Ας τα θυμηθούμε:
1) Σύμφωνα με την έκθεση της τράπεζας για το 2015, περίπου ο μισός πλούτος της υφηλίου (το 45,2%) ανήκει στους δισεκατομμυριούχους, οι οποίοι αποτελούν το 0,7% του παγκόσμιου πληθυσμού.
2) Στη δεύτερη θέση βρίσκονται τα εύπορα κοινωνικά στρώματα που αποτελούν το 7,3% του πληθυσμού και κατέχουν περίπου 40% του πλούτου.
3) Οι υπόλοιποι κάτοικοι της υφηλίου, το 92%, κατέχουν μόνο το 15,4% του πλούτου, και η πλειοψηφία από αυτούς, το 71%, κατέχει μόλις 3% του παγκόσμιου πλούτου.
Όποιος μπει στον κόπο να συγκρίνει τη φετινή έκθεση με τις αντίστοιχες εκθέσεις της τράπεζας για τα προηγούμενα χρόνια οδηγείται σε αποκαλυπτικά συμπεράσματα. Και το βασικό συμπέρασμα είναι τούτο:
Κατά την περίοδο 2010-2015, η περιουσία των «Κροίσων» αυξήθηκε κατά 60% και το ποσοστό του παγκόσμιου πλούτου που κατέχουν ανέβηκε κατά περίπου 10%.
Στον αντίποδα, η περιουσία των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων (του 71% του παγκόσμιου πληθυσμού) μειώθηκε κατά την ίδια περίοδο κατά 10%.
Και τώρα τίθενται τα εξής ερωτήματα:
Τα παραπάνω αποτελούν «φυσικό» φαινόμενο, «θεϊκή» επιταγή ή κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό φαινόμενο;
Ο ισχυρισμός ότι αυτή η εικόνα όχι μόνο δεν είναι «ρεαλιστική», αλλά προϊόν μια παγκόσμιας δικτατορίας που πρέπει να ανατραπεί, αποτελεί «ξύλινο» λόγο;
Η άποψη που χαρακτηρίζει ως μπουρδολόγημα τις καθεστωτικές θεωρίες περί της «αγαθής» λειτουργίας των διεθνών αγορών που τάχα θα διανείμουν με κοινωνικά δίκαιο τρόπο τον πλούτο, συνιστά «δογματισμό»;
Ότι αυτός ο αγριανθρωπισμός είναι σύμφυτος με το σύστημα της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, και ότι το σύστημα αυτό που έχει όνομα, λέγεται καπιταλισμός, οικοδομεί την εξουσία του πάνω στην κεφαλαιοκρατική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, είναι μια ανάλυση «παρωχημένη»
Όποιος θεωρεί ότι πρέπει όχι μόνο να τίθενται αυτά τα ερωτήματα, αλλά ότι πρέπει και να απαντηθούν (κάποτε), μάλλον δεν έχει καταλάβει πως δουλεύει το παγκόσμιο χωριό της «ενημέρωσης».
Είπαμε, το «χωριό» το καθήκον του το έκανε. Την είδηση ότι 62 «Κροίσοι» διαθέτον πλούτο ίσο με τον πλούτο 3,5 δισεκατομμυρίων ανθρώπων την μετέδωσε.
Τι πρέπει να κάνουμε τώρα, δηλαδή, να κάτσουμε και να την «ψειρίσουμε» κιόλας; Όχι. Τώρα είναι ώρα για άλλες ειδήσεις. Πιο ουσιαστικές και πολύ πιο σημαντικές για «ανάλυση» και «εμβάθυνση». Όπως, για παράδειγμα, η είδηση για τα πανερολούλουδα προς τέρψιν των ποδών του αοιδού Παντελίδη…
✴) http://www.enikos.gr/mpogiopoulos/365162,Epomenh-eidhsh-parakalw.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου