Το κύμα
Με ρυθμικές κινήσεις
Διακορεύει τη σιωπή
Στο χάσμα του βράχου
Και πλημμυρίζει το μαύρο κενό
Με λευκό του αφρού
Ενώ η ουράνια προμετωπίδα
Απορροφά τη βοή, κι οι ύβρεις βουλιάζουν -
Μα κάτω απ' την ταραγμένη επιφάνεια
Οι υπόγειες φλέβες νερού, εκβάλουν
Γαλήνη οργασμών στο βυθό του πελάγους
Που βαραίνουν ναυάγια
Δυό γλάροι πετούν
Ενώ η θάλασσα σβήνει τον ίσκιο του κύματος
Κι ανακτά το απέραντο πλάτος της -
Σε ορατότητα μηδέν
Ταξιδεύονται ελπίδες, σαν έρμαια ξύλα
Τυφλά κι ανερμάτιστα.
✴✴✴✴✴
Εικόνα: λεπτομέρεια από θαλασσογραφία του Δ. Πουλιανού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου