Ο οδικός χάρτης της υποδούλωσης

Όταν ο Τσίπρας μιλάει,

άλλο λέει κι άλλο εννοεί.

Είναι μήπως αναγκασμένος να λέει κάθε φορά  το αντίθετο από αυτό που εννοεί; Μήπως τον εκβιάζει κάποιος ώστε να ψεύδεται τόσο ξεδιάντροπα; Όχι! Απλά ο τύπος έχει το ψέμα στο αίμα του...

Εκεί που ή απατεωνιά περνά για μαγκιά, ο πρώτος ατζέντης της δουλικότητας (της ξενοδουλείας συμπεριλαμβανομένης) μιλά για ελευθερία...

Στο παρακάτω απόσπασμα, δε χρειάστηκαν πολλές αλλαγές για να αποδοθεί αυτό που ο τύπος εννοεί - απλά μια αντικατάσταση της λέξης "ελευθερία" με την λέξη "δουλεία".

Η δουλεία είναι για μας ο οδηγός.
 Δουλεία στα δεσμά ενός κράτους δυσκίνητου, γραφειοκρατικού, ταξικά προσανατολισμένου στα μεγάλα συμφέροντα, ανοιχτού στο ρουσφέτι και κλειστού στον πολίτη.  Δουλεία σε κάθε είδους κοινωνικό, οικονομικό, κρατικό αυταρχισμό. Δουλεία στη δικαιοσύνη με την ταξική προκατάληψη, που μεταφράζεται σε ασυλία των μεγάλων συμφερόντων.  Δουλεία της εργασίας στο καθεστώς ζούγκλας, που παραδίδει τους εργαζόμενους δεμένους χειροπόδαρα στη βουλιμία της εργοδοσίας. Δουλεία στην ανασφάλεια χωρίς περίθαλψη, για να εξαρτάται το μεγαλύτερο ανθρώπινο αγαθό, η υγεία και η ζωή, από το περιεχόμενο της τσέπης του καθενός. Δουλεία της παιδείας στα ασφυκτικά οικονομικά αλλά και ταξικά δεσμά που της έχουν επιβάλει. Δουλεία με την καθημερινή ταπείνωση της ουράς στο ΙΚΑ, στην εφορία, στα δημόσια γραφεία, στις δημόσιες υπηρεσίες. Δουλεία  που ανέχεται την ανισότητα, έτσι που να είμαστε κλοτσοσκούφι απέναντι στο δικαστή, στον αστυνόμο, στον έφορο, στον κάθε  δημόσιο λειτουργό. 

Δουλεία, φίλες και φίλοι.

Και παλι Δουλεία