Μου βγάζει τον αγύρτη αθώα περιστερά

Αντί να κουρεφτεί το χρέος σου το επαχθές
Αντί για δώρα που  σου υποσχέθηκε από χτες
Τώρα με θράσος σου αφαιρεί τον οβολό σου
Κι αντί για αρχάγγελο βρίσκεις το διάβολό σου

Ποιος να μετάλλαξε τον άνθρωπο σε πίθηκο
Κι ορίζει τώρα ως ηθικό το ανήθικο;
Ρωτάς, και νιώθεις απ' τα σύννεφα να πέφτεις
Που έχαφτες ο,τι σέρβιρε ο αρχιψεύτης...

Πως σε ξεγέλασε να ομολογήσεις δε μπορείς
Και μ' όλα ταύτα, ακόμα μοιάζεις ν' απορείς
Αν είναι απατεώνας ή όχι ο λεχρίτης.

Κι ενώ η αφέλεια καίει τα χλωρά με τα ξερά
Μου βγάζει τον αγύρτη αθώα περιστερά
Για να πουλιέται για αδάμας ο λιγνίτης