Για ποια Ελλάδα δεν υπογράφεις;

Ο Τσίπρας λάλησε και είπε  «Δεν υπογράφω το θάνατο της Ελλάδας», μας ενημέρωσε με περισσή εθνική περηφάνια η χτεσινή «Αυγή».

- Κι αυτό που ετοιμάζετε επί πέντε μήνες ψευτοδιαπραγμάτευσης τι είναι, ρε λεχρίτες;  


Για να καταλάβουμε: όπως λέει ο Ριζοσπάστης

Το θάνατο ποιας Ελλάδας δεν υπογράφει ο πρωθυπουργός; Για ποια Ελλάδα εφαρμόζει ήδη όλη την αντεργατική νομοθεσία των προηγούμενων κυβερνήσεων; Για ποια Ελλάδα εφαρμόζει, επίσης, όλη τη νομοθεσία των προηγούμενων κυβερνήσεων που παρείχαν κάργα προνόμια στο κεφάλαιο; Είναι αλήθεια, βέβαια, πως υπάρχουν δύο Ελλάδες: Η μία είναι αυτή των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των μεγαλεμπόρων, των ξενοδόχων και η άλλη η Ελλάδα της εργατικής τάξης, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, του λαού. Ας αφήσει, λοιπόν, τα σάπια περί της «Ελλάδας» ο πρωθυπουργός. Η Ελλάδα που υπερασπίζεται είναι αυτή της αστικής τάξης, του κεφαλαίου, γι' αυτής της Ελλάδας την ανάκαμψη πασχίζει, για τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων στον ανταγωνισμό τους με άλλες αστικές τάξεις. Το ίδιο, άλλωστε, συμβαίνει παντού. Ο,τι κι αν δηλώνει ο Τσίπρας, κρίνεται για το ποια τάξη κερδίζει από την πολιτική που εφαρμόζει.

Βέβαια, με νοοτροπία λεχρίτη, οι φευτοκυβερνώντες σκέφτονται ότι το παιγνίδι ψευτοδιαπραγμάτευσης που παίζουν, και το οποίο προσπαθούν να παρατείνουν όσο παίρνει, θ' αργήσει να το καταλάβει και "η άλλη η Ελλάδα της εργατικής τάξης, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, του λαού".

Και μέχρι τότε, "ποιος ζει και ποιος πεθαίνει...".

Ευτυχώς που κάποιοι κατεβαίνουν στους δρόμους για τους υπενθυμίζουν ότι ολόκληρη "η άλλη η Ελλάδα της εργατικής τάξης, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, του λαού", δεν είναι διατεθειμένη να συρθεί παθητικά σαν πρόβατα στο σφαγείο.

Κι όταν ολόκληρη ή άλλη Ελλάδα πάψει να είναι παθητική, τότε θα δούμε όλοι ποιός διαπραγματεύεται, ποιός υπογράφει, τι, και για τίνος τα συμφέροντα.