Αυτό που εννοεί είναι πως αυτός και ή πάστα του έχουν ήδη έτοιμες τις κινητοποιήσεις κατσαρόλας, και όχι μόνο. Είναι διατεθημένοι να μας πάνε και για εμφύλιο, αν τολμήσει ο λαός να επιλέξει ρήξη, και απειλούν!
Είδατε με πόση διάθεση άφησαν για λίγο τους πολυτελείς καναπέδες τους για να διαδηλώσουν την πίστη τους στους νταβατζήδες τους; Γιατί σαν ιερόδουλες ολκής που είναι, κάτι εισπράττουν κι αυτές για τις υπηρεσίες τους... Τι γλυκά και καλοζωισμένα προσωπάκια ήταν αυτά; Αναρωτήθηκες πώς είναι δυνατόν να μαζεύονται τόσοι για να καταμετρηθούν σαν το νούμερο 1 της υποταγής και της δουλοπρέπειας, σε τούτο το τσίρκο που λέγεται Ελληνική Πολιτική Πραγματικότης;
Και δεν μιλάμε για ρήξη σαν κι αυτήν που προτάσσει το ΚΚΕ (δεν το συζητάμε...). Ακόμα και μια "ρήξη" τύπου Λαπαβίτσα θα τους είναι ανυπόφορη. Ακόμα κι αυτή ή σιχαμερή ενδοτικότητα, αυτή ή εμετική χαμέρπια της διαπραγμάτευσης του πρωκτού, τους εξοργίζει - όταν καμώνεται πως έχει όρια, "κόκκινες γραμμες".
Πώς νιώθεις όταν βλέπεις τον ραγιαδισμό να σηκώνει κεφάλι με τόση θρασύτητα; Πως νιώθεις όταν τους βλέπεις στους δρόμους, τους δικούς μας δρόμους, τους οποίους σπάνια καταδέχονται να διαβούν πεζοί, και να ποζάρουν απαιτώντας παραπέρα βιασμό αυτού του ταλαίπωρου λαού;
Όσο περισσότερο ανελέητοι φαντάζουν οι δυνάστες του, τόσο πιο αξιολύπητος καθίσταται ο λαός που τους ανέχεται και τους υπομένει. Δεν θα ήταν καλύτερα να τον φοβούνται αντί να τον λυπούνται; Ούτε φόβο, μήτε λύπη αισθάνονται.
Ναι. Ο Νερούντα είχε πει πως ο κομμουνιστής είναι ερωτευμένος με τον λαό του.
Ομολογώ την αμαρτία μου: Επιτέλους, δώσε μου λόγο τουλάχιστον να μην βρίσκω τόσο αποκρουστική την κυρτή κατάντια του...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου