είναι ξύπνιος ή κοιμάται αυτός;

Κι είπα στο χρόνο να μη σε ξυπνήσει. 

Ή, πιο καλά, να σε ξυπνήσει όσο μπορούσε αργότερα, 

γιατί πολλές φορές τα πράγματα γίνονται μια φορά 

Κι  ας είναι οι μέρες όλες ίδιες και ο ήλιος αιώνιος. 

Νικηφόρος Βρεττάκος

Μεταφορικά μιλώντας, κοιμάται ο Βαρουφάκης ή είναι ξύπνιος;

Είναι ξύπνιος ή κοιμάται βαθιά  αν περιμένει από τους εγκάθετους στο κύκλο της Ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας  και επέκεινα να δουν την "εξυπνάδα" αυτού που προτείνει; Για πολλούς ο Βαρουφακης είναι ξύπνιος(!), ζητάει από αυτούς που ονομάζει εταίρους "μας", να υιοθετήσουν έναν πιο έξυπνο τρόπο για να λυθεί το πρόβλημα βιωσιμότητας του ελληνικού δημοσίου χρέους, για να αμβλυνθούν κάπως οι αντιθέσεις που οξύνει η εμμονή για αντιμετώπιση του με τον ίδιο, γνωστό μας τρόπο, εμμονή εκφραζόμενη από τους εταίρους "μας" (κυρίως από αυτούς που ακολουθούν την γερμανική γραμμή, ήτοι από τους πιο σθεναρούς υπερασπιστές των συμφερόντων του χρηματιστικού κεφαλαίου - γερμανικού ως επί το πλείστον στην Ευρώπη).

Σε πρόσφατη εκπομπή του ο Max Keizer, παραδείγματος χάριν, λίγο ως πολύ είπε πως ο Βαρουφάκης προτείνει κάτι πολύ έξυπνο, αλλά οι χοντροκέφαλοι στην Ευρώπη δεν θέλουν να το καταλάβουν (οι από γερμανόφωνα ή γερμανογενή έθνη υδροκέφαλοι, θα πρόσθετα).

Και τι είναι αυτό;

Λέει πως η Ελλάδα δεν μπορεί να απειληθεί ότι θα χρεοκοπήσει, διότι είναι ήδη χρεοκοπημένη, όπως χρεοκοπημένος ήταν ο χρηματοπιστωτικός τομέας. Γιατί λοιπόν  να μην προσεγγίσουν το πρόβλημα αλλιώς, αντιμετωπίζοντας την όπως αντιμετωπίστηκαν οι τράπεζες στα πρόθυρα της χρεοκοπίας; Εργαλεία υπάρχουν. Με δοσμένο ότι έχουμε φτάσει στο επίπεδο μηδενικών ή και αρνητικών επιτοκίων, ο δανεισμός της μπορεί να γίνει με όρους με τους οποίους οι τράπεζες δανείζονται από την ΕΚΤ, ήτοι με συμβολικά, χαμηλά επιτόκια. Μπορεί η χρηματοδότηση για ένα κούρεμα να προκύψει από το φρεσκο-τυπωμένο χρήμα, το οποίο, παρεμπιπτόντως, πάλι οι "εταίροι" μας ετοιμάζονται να δώσουν στο χρηματιστικό κεφάλαιο.

"Μπορούμε να κάνουνε ετούτο, το άλλο, το παράλλο" (για να αμβλύνουμε αντιθέσεις, να σώσουμε τον καπιταλισμό μας), μπορεί να τους λέει ο κάθε έξυπνος Βαρουφακης που δεν μπορεί ή δεν θέλει να καταλάβει, ότι δεν είναι ο καπιταλισμός γενικά αυτό που υπερασπίζονται οι "εταίρες" του σαν εκπρόσωποι του κεφαλαίου. Αυτό που υπερασπίζονται με νύχια και με δόντια είναι τα συμφέροντα του κεφαλαίου, και θα το κάνουν ακόμα κι αν αλλάξει ο καπιταλισμός που πασχίζει να σώσει ο εν λόγω "ξύπνιος",  με τρόπο που να μην τον αναγνωρίζουμε πια.

Ο καπιταλισμός έχει αλλάξει και ένα γνώρισμα αυτής της αλλαγής είναι ότι το δεσπόζον χρηματιστικό κεφάλαιο και τα μεγαπώλια με τα οποία διαπλέκεται δεν μπορούν να επιβιώσουν αν δεν λειτουργήσουν σαν βδέλλες στη σχέση τους με το κράτος. Το κράτος είναι σήμερα κύριο αντικείμενο της κερδοσκοπίας τους, είναι αυτό που στις μέρες μας καλείται να συμπληρώνει το κενό που αφήνει η πτωτική τάση του κέρδους. Το κύριο λοιπόν για το κεφάλαιο δεν είναι η διάσωση ενός ρομαντικά θεωρούμενου καπιταλισμού, αλλά ενός συστήματος στο οποίο "το κράτος έχει συνέχεια" μόνο σαν τροφοδότης και βοηθός της συνεχόμενης κερδοφορίας του και, αναγκαστικά, σαν κοινωνικός καταστολέας.

Βέβαια αυτό που προτείνεται ως "έξυπνη" λύση δεν αμφισβητεί καθόλου την "συνέχεια του κράτους" ως τροφοδότη του κεφαλαίου. Αυτό που προτείνεται  είναι ν' ανοίξει η πιθανότατα για  αλλαγή στη χρήση των εργαλείων με τα οποία αυτή  πραγματοποιείται, έστω και κατ' εξαίρεση. Κάτι που ο Βαρουφάκης θέλει να παρουσιάσει σαν αχνό φως  στο τέλος του τούνελ όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για την Ευρωζώνη.  Για να δούνε, όμως, το φως που βλέπει ο κοιμώμενος ή ξύπνιος Βαρουφάκης πρέπει να πειστούν ότι η ζημιά που θα προκληθεί αν δεν κάνουν κάτι άλλο από το  σύνηθες  θα είναι μεγαλύτερη από το κέρδος.

Για να το δούνε τώρα (μιας και μέχρι τώρα δεν ήταν εμφανές) θα χρειαζόταν κάτι πιο διεγερτικό από το ανιαρό show του σούπερσταρ Βαρουφάκη - όπως η απειλή επίσημης χρεοκοπίας με στάση πληρωμών, ή εξόδου από το ευρώ, κάτι για το οποίο ο Λαπαβίτσας σε θέση διαπραγματευτή θα ήταν πολύ πιο πειστικός. Αυτά με όρους Σύριζα, γιατί με όρους λαού, η λύση Λαπαβιτσα σημαίνει λιτότητα με δραχμή. Τελικά, η επιλογή του Β, σαν κομιστή του εν λόγω "φωτός", δεν "παίζεται" ούτε σαν μπλόφα από αρχάριο σε τραπέζι με παίχτες που ξέρουν πολύ καλύτερο πόκερ από αυτόν.