σημαδιακή σκηνή

Υπάρχει μια πολύ σημαδιακή σκηνή στο θεατρικό μονόπρακτο που θα πρότεινα να δείτε , η οποία μιλάει άμεσα για την πολιτική και ψυχική κατάσταση του τόπου μας. Πρόκειται για ένα έργο με δυο κύριους χαρακτήρες, όπως το περίφημο αριστούργημα του θεάτρου παραλόγου "Περιμένοντας τον Γκοντό" - καμιά σχέση, όμως, μ' αυτο ποιοτικά. Επειδή η πλοκή ομολογουμένως είναι ανιαρή, και μάλιστα μπορεί κάποιοι (όπως εγώ) να την έβρισκαν μάλλον αηδιαστική, εκτός απο την τελευταία σκηνή (που είναι "όλα τα λεφτά", όπως λένε), κι επειδή ξέρω πως δεν  υπάρχει χρόνος για χάσιμο, θα πρότεινα να παράλειψετε την αρχή, το μέσο και το μισό του τελους,   και να δείτε μόνο τα τελευταία δευτερόλεπτα του αποσπάσματος που παρατιθεται {εδω}.

Ο σγουρομάλλης δεν απαντά λεκτικά. Φαίνεται ενοχλημένος και κάνει μια χειρονομία δείχνοντας με το δάκτυλό του το αυτί του, σαν να θέλει να πεί: "Δεν άκουσα" ή μπορεί και να θέλει να δείξει οτι δεν του άρεσε αυτό που άκουσε, απαξιώνοντας να απαντήσει.

Και προσέξτε πώς ο καραφλός, σαν μην έπιασε το νοημα, τον μιμείται άκομψα, κανοντας κι αυτός μηχανικά μια παρόμοια χειρονομία, αλλα με όλα τα δάκτυλα του χεριού του, περιστρέφοντάς τα κοντά στον κρόταφο, σαν να θέλει να πει: "μου έχει στρίψει", ή "τρελάθηκα". Χαμογελάει ηλίθια και το μονόπρακτο τελειώνει με τον σγουρομάλλη να σηκώνεται ανυπόμονα, δείχνοντας οτι άκουσε περισσότερες μαλακίες απ' όσες θα μπορούσε να υποφέρει.

Ο άλλος (ο κουρεμένος γουλί) σηκώνεται άβολα, προσφέρει στον σγουρό μια χειραψια, η οποία γίνεται δεκτή με καθυστέρηση και απροθυμία. Ο σγουρομάλλης φεύγοντας απο το σκηνικό ψιθυρίζει κάτι στο αυτί του άλλου. Ποιος ξέρει τι; Πάντως όχι επαινετικό.

Η σημαδιακή χειρονομία, λοιπόν, ήταν αυτή που έκανε ο καραφλός - με το νόημα "εχω τρελλαθεί" ή "μου εχει λασκάρει μια βίδα". Σημαδιακή γιατί ο τύπος, σαν μέλος και εκπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης, εκφράζει ενα λαό που μόλις έκανε τις πολιτικές του επιλογές.

Και ας ρωτήσω τώρα: Έχουμε τρελαθεί; Μας έχει (με Βαρουφακη υπουργό οικονομικών; Δεν φέρνανε καλυτερα τον Ζίζεκ εδώ πέρα;) στρίψει;
Εγώ λέω πως έτσι φαίνεται.


Για να σας αποζημιώσω που σας υπέβαλα στην δοκιμασια να δείτε έστω και μέρος του μονόπρακτου, μεταφράζω την πρώτη στροφή (για σήμερα) του αριστουργήματός "Starve, Go Mad, or Kill Yourself [να πεινάσεις, να τρελλαθείς ή ν' αυτοκτονήσεις]" του Charles Bukowski

Δεν πρόκειται να πεθάνω
Εύκολα,
Έχω κάτσει στης αυτοκτονίας τα κρεβάτια σας
Σε μερικές απο τις χειρότερες
Τρύπες της Αμερικής
Αφραγκος και τρελλός έχω κάνει,
Εννοώ θεοπάλαβος, ξερεις,
Μεγάλα δάκρυα, το καθένα στο μέγεθος της μπάσταρδης καρδιάς σας
Να κυλούν κάτω,
Κατσαρίδες στα παπούτσια μου
Ένας βρώμικος γλόμπος σαράντα βολτ απο πάνω
Και ενα δωμάτιο που βρωμούσε σαν τσίκνα,

Ενω οι πλούσιοι σας
Οι φευτοδιάσημοι σας
Γελούσανε σε ασφαλή μπαγιάτικα μέρη
Μακρυά απο δω,
Μου δώσατε κρεβάτι αυτοκτονίας με δύο επιλογές
Όχι τρεις:
Να πεινάσεις, να τρελλαθείς, ή ν' αυτοκτονήσεις.

✴✴✴