δύο δοχεία που συγκοινωνούν

Η είδηση:

Η Μαρί Λεπέν δηλώνει ότι ελπίζει σε νίκη του Συριζα.
Πως το δικαιολογεί στην εφημερίδα Le Monde;

«Έχω απόλυτη συνέπεια (σε αυτά που λέω). Αυτό δεν με κάνει ακτιβίστρια της ακροαριστεράς. Εμείς δεν συμφωνούμε με το σύνολο του προγράμματός τους και ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά στη μετανάστευση. Θα χαρούμε, όμως, για τη νίκη τους».

Κι ενα σχόλιο:

Λέτε να μην ξέρει κάτι για την Ευρωφιλία του Συριζα η Λεπέν; Λέτε να προβλέπει πως αν ο Σύριζα, σαν κυβερνηση αύριο, επιμείνει σε ουσιαστική αναδιαπραγμάτευση του χρέους, αντί για μείωση του θα εισπράξει την καρπαζιά της απειλής για αποβολή της Ελλάδας απο την Ευρωζώνη και, συνακόλουθα, αυτό θα εντείνει ευρωσκεπτικισμό στον Σύριζα και αντιευρωπαϊσμό στον ελληνικό λαό; Μπορεί.

Γιατί ομως, αν η αντίθεση στην ΕΕ ήταν το κύριο μέλημα της, δεν λεει πως ελπίζει να ενισχυθεί το ΚΚΕ στις εκλογές; Το ερώτημα αυτό θα ηταν αστείο αν δεν ηταν εντελως άδειο απο χιούμορ. Μα  και σαν πρακτικό αστείο, σαν φάρσα, σαν προβοκάτσια, θα ήταν εντελώς άδειο απο χιούμορ. Έχετε ακούσει κάπου, κάποτε για ενίσχυση κομμουνιστών απο φασίστες; Εγώ όχι. Μήπως η Λεπέν είναι η πρώτη κι η τελευταία που εκφραζει υποστήριξη σοσιαλδημοκρατών απο φασιστες; Αμφιβάλλω.

Από την άλλη, ενώ είναι αδιανόητη η στήριξη του φασισμού απο κομμουνιστές, για την σοσιαλδημοκρατία αυτό έχει καταστεί υψηλή τέχνη.

Ο φασισμός κι η σοσιαλδημοκρατία είναι δύο δοχεία, με δηλητήριο και ναρκωτικό αντίστοιχα,  που συγκοινωνούν.

✴✴✴

 Είδηση και φώτο απο εδώ