"Απρόσμενη" συναίνεση για περισσότερη σφαγή διαπερνά το ιδεολογικό φάσμα

O φιλοσοφος Étienne Balibar, ένωσε τη φωνή του με αυτές που απο καιρό τώρα σχηματίζουν μια κακοφωνία ζητώντας, απροκάλυπτα ή με προσχήματα, ο πόλεμος της Δύσης κατά του λεγόμενου Ισλαμικού Κράτους (ΙS) να μετατραπεί σε πόλεμο κατά της Συρίας, πράγμα που απαιτεί χρήση εκτεταμένων χερσαίων δυνάμεων, σκοπεύοντας την αντικατάσταση του καθεστώτος της με, υποτίθεται, μετριοπαθείς.... Ισλαμιστές. Η καραμέλα στα στόματα τους τώρα είναι η πόλη Χαλέπι (μετα την Κομπανι) που δήθεν δεν πρέπει να αφεθεί να πέσει στα χέρια του IS.


Η Γαλλία πρωτοστατεί σε δυνάμεις που ασκούν πίεση στον Ομπάμα να αλλάξει τακτική. Το πρόσφατο άρθρο του Laurent Fabius στην Washington Post είναι δείγμα αυτής της πίεσης. Η ίδια εφημερίδα λίγο πριν είχε γράψει: [WP 24/10]

"Μια απρόσμενη συναίνεση εμφανίζεται να διαπερνά το ιδεολογικό φάσμα σχετικά με τον πόλεμο εναντίον του Ισλαμικού Κράτους: ή στρατηγική του προέδρου Ομπάμα "να υποβαθμίσει και τελικά να καταστρέψει" την τρομοκρατική οντότητα, δεν είναι εφαρμόσιμη. [....] τα στρατιωτικά μέσα  που ο πρόεδρος έχει επικυρώσει δεν μπορούν να επιτύχουν τους ανακοινωθέντες σκοπούς του".

Η δήλωση Balibar, απο την οποία προέρχεται το παρακάτω απόσπασμα, φιλοξενήθηκε στην  Ουμανιτέ και φυσικά απευθύνεται στο αναγνωστικό κοινό της, εως και κομμουνιστικής, αριστεράς.

Αρχίζει λοιπόν την δήλωση του με ένα χυδαίο κι ανιστόρητο  παραλληλισμό:

"Ενώ η κατάσταση διαμορφώνεται απο ώρα σε ώρα, φαίνεται οτι είναι δυνατόν να αποφευχθεί το χειρότερο σενάριο: μια επανάληψη της Βαρσοβίας, να τσακίζεται απο τους Ναζί, ακριβώς μπροστά στα μάτια του κόκκινου στρατού, που περίμενε μέχρις ότου  να κάνουν την βρώμικη δουλειά για αυτόν".

Ο Balibar πρόλαβε και μπουρδολόγησε στο, ευτυχώς (!), "μικρό διάστημα στη διάθεσή του",  για "μορφές αλληλεγγύης", "αυτοδιαχείριση και αυτοδιάθεση, που δίνουν στο κίνημα αντίστασης όχι μόνο τη σημασία ενός εθνικιστικού αγώνα, αλλά ένα πείραμα στη δημοκρατία", για "μια πολιτική των δικαιωμάτων των πολιτών, η οποία επιδιώκει να αποτρέψει το σύνολο της περιοχής από την κατεύθυνση προς την εξτρεμισμό για την οποία τόσες πολλές  σφαγές και παρεμβάσεις έχουν προσφέρει τις ιδανικές συνθήκες", κι άλλες τέτοιες... μαλακίες.

Δεν χρειάζεται φιλοσοφία για να κατανοήσει ένας νοήμων οτι αυτή η φρικαλέα μορφή θρησκόληπτου φανατισμού είναι η εναλλακτική, η άλλη, ή χειρότερη μορφή ισλαμισμού, σε σύγκριση με τους "μετριοπαθείς" που θα πρέπει βέβαια να "προτιμήσει" ο Συριακός Λαός, με φωτιά και σίδερο, γιατί έτσι βολεύει τη Δύση... Και οτι και οι δυο εναλλακτικές, στην προκειμένη πρίπτωση, είναι δημιούργημα του ιμπεριαλισμού που γλύφει ο κάθε ψευτοφιλόσοφος του συρμού.


Δεν χρειάζεται φιλοσοφία για να διαπιστώσει ένας νοήμων οτι, προκειμένου να διατηρήσουν έλεγχο  και εκμετάλλευση των πηγών του πλανήτη, "παρεμβάσεις και σφαγές" διαπράττουν οι ιμπεριαλιστές παντού, και οτι βάζουν στο στόχαστρο οποιονδήποτε αποτελεί εμπόδιο, έστω και ασήμαντο στην δημιουργία μιας γεωπολιτικής ισορροπίας τρόμου στα μέτρα τους.

Αλλά αν το κεφάλι του φιλόσοφου είναι τόσο βαθιά χωμένο στα οπίσθια του...