Γεωπολιτική Τρομοκρατία (Η Συρία είναι κοντά)

 

Χωρίς αμφιβολία. Η νέα τροπή του μακελειού, η επιδρομή των πολλαπλών υπερδυνάμεων που συγκροτούν  μια πανίσχυρη στρατιωτική μηχανή εναντίον μιας μικρής και σχετικά ανίσχυρης χώρας, συνιστά πρώτιστα ένα ψυχολογικό πόλεμο.  

Η Συρία δεν έχει τέτοιο ορυκτό πλούτο (υδρογονάνθρακες και μη) που να την καθιστά

ελκυστικό στόχο των αδηφάγων επιδρομέων. Ο ρόλος που το καθεστώς της θα μπορούσε να παίξει, τώρα ή στο μέλλον, ώστε να συμβάλει σε κάποιον περιορισμό της  κραιπάλης των ιμπεριαλιστών για ξαναμοίρασα των πηγών της περιοχής και για τον έλεγχο των αγωγών μεταφοράς των προϊόντων τους στην Ευρώπη κι αλλού,  είναι αμελητέος.

Το προβλημα με την Συρία είναι ότι εμφανίζεται σαν ένα κράτος που αρνείται, ως ένα βαθμό, να ευθυγραμμισθεί με τη «νέα τάξη» που με θαυμαστή ομοψυχία προσπαθούν να επιβάλλουν  οι δυτικοί ιμπεριαλιστές στην Μέση Ανατολή και επέκεινα, εμφανίζεται σαν ένα κράτος εχθρικό προς τον κύριο φύλακα των συμφερόντων τους στην περιοχή, το Ισραήλ, και αμυδρώς αποτελεί απειλή για τις γειτονικές της αραβικές νομαδο-μοναρχίες. Κι αυτά είναι αρκετά για να την μετατρέψουν σε στόχαστρο.

Λέω λοιπόν ότι αυτός ο πόλεμος είναι πρώτιστα ψυχολογικός, διότι ο σκοπός του είναι να δείξει στους σύριους και στους υπόλοιπους λαούς στην περιοχή και σ’ όλη την υφήλιο, ότι αυτή η ελίτ που κυβερνά τον κόσμο, με τις αστικές τάξεις διάφορων εθνοτήτων απόλυτα ευθυγραμμισμένες μαζί της – ακόμα κι όταν τα συμφέροντα μερίδων τους θίγονται εν μέρει από αυτήν την νέα τάξη πραγμάτων – δεν ανέχεται έκφραση εχθρότητας εναντίον της και εναντίον των σχεδίων της. Ο κύριος σκοπός αυτού του πόλεμου είναι η άσκηση μιας γεωπολιτικής τρομοκρατίας.

Όταν βλέπεις τα μέσα ενημέρωσης των αστών σαδιστικά να καταρτούν με λεπτομέρεια εικονογραφημένες λίστες του οπλοστασίου που οι επιδρομείς παρατάσσουν, περιγράφοντας τον τρόπο με τον οποίο διατίθενται να το χρησιμοποιήσουν, η εντύπωση που δημιουργούν και το αδήλωτο μήνυμα τους στους λαούς είναι ότι αυτοί που σήμερα κρατούν τον κόσμο είναι ακατανίκητοι και κάθε σκέψη για αντιπαράθεση μαζί τους είναι «εξωπραγματική», «ουτοπική», κάθε ελπίδα ότι ένας λαός μπορεί να αποφασίσει για το παρόν και το μέλλον του, ακόμα και κόντρα σ’ αυτό το τρομακτικό οπλοστάσιο, αποτελεί «χίμαιρα». Αυτός είναι ο πρώτιστος στόχος τους. 

Η επίδειξη δύναμης, αλαζονείας, αμοραλισμού, συνδυάζεται με παντελή ασέβεια για την αξία της ζωής των αμέτρητων θυμάτων τους. Η σαδιστική μετάδοση και αναμετάδοση της εικονογραφίας του γεωπολιτικού τρόμου στις οθόνες μας, το σφυροκόπημα τους με κάθε επικοινωνιακό μέσο, είναι μέρος της μάχης που δίνεται, είναι επιβεβαίωση ότι αυτός ο άμεσα επικείμενος θερμός πόλεμος είναι συνάμα και ψυχρός πόλεμος, για το σπάσιμο των νεύρων μας, είναι πόλεμος εναντίον μας, εναντίον όλων εκείνων που δεν ταυτίζονται με την νέα «τάξη» τους.  

Ένα μάλλον ρητορικό ερώτημα στο τέλος:

Που στηρίζεται αυτή η αλαζονεία τους; Είναι σίγουρα μια τραγική ειρωνεία ότι ενώ αυτή η κοινωνική τάξη έχει χάσει την αίσθηση της πραγματικότητας όπως την βιώνει σχεδόν ολόκληρος ο όγκος της ανθρωπότητας (λόγω του εξωφρενικού πλούτου και δύναμης που κατέχει) και επειδή καταφέρνει (προς το παρόν) να πλάθει και να συντηρεί αυτήν την κατάσταση χειραγωγώντας τον υπόλοιπο πληθυσμό, αντί να αναγνωρίσει ότι η ίδια και το έργο της αποτελούν αναμφισβήτητα μια διαστροφή της ανθρώπινης φύσης, θεωρούν ότι οι καθυπότακτοί τους είναι άνθρωποι χαμηλότερης νοημοσύνης και αξίας, άνθρωποι «κατώτερης» φύσης. Μας θεωρούν κάτι λιγότερο από ζώα και μας συμπεριφέρονται ωσάν να είμαστε αναλώσιμα υποζύγια.

Δεν υπάρχουν πολλές επιλογές. Όποιος δεν τους αντιστέκεται, όποιος δεν παλεύει να τους ανατρέψει, αν δεν είναι άρρωστος ή αστός, καθίσταται ένα «πρόθυμα ηλίθιο» ζώον.