Έξι «Βαθυστόχαστες» Θέσεις Κατά του Κομμουνισμού

 

Ο κομμουνισμός είναι τέλειος στην θεωρία, αλλά στην πράξη, ανεφάρμοστος. Δεν ταιριάζει στην ανθρώπινη φύση. Ο άνθρωπος είναι από την φύση του ζώο ατομιστικό, επιθετικό, ανταγωνιστικό, εκμεταλλευτικό.

-------------------

 

Ο κομμουνισμός είναι  ουτοπικός. Στον καπιταλισμό, o κεφαλαιοκράτης  νοιάζεται για    την επιχείρηση του γιατί του ανήκει. Στην δικτατορία του προλεταριάτου ο εργάτης, που δεν έχει τίποτε δικό του για να το νοιάζεται, γίνεται αδιάφορος. Το αφεντικό είναι το κράτος που είναι ακόμα πιο αδιάφορο…. Και είδαμε τι γίνεται οταν όλοι σφυρίζουν αδιάφορα για όλα. Στο τέλος καταρρέουν όλα.

 -------------------------------

Ο κομμουνισμός είναι ισοπεδωτικός, διότι εμποδίζει την αυθόρμητη ανάπτυξη και διάκριση των ικανότερων στην κοινωνία και έτσι στερεί την κοινωνία από την πλήρη  συνεισφορά τους. Έτσι, γίνεται ισοπεδωτικός για το άτομο, το οποίο χάνει το κίνητρο να αναπτυχθεί κι η κοινωνία πέφτει σε στασιμότητα. Δεν βλέπω μέλλον γι αυτόν.

------------------------------------------------

 

Ο κομμουνισμός ειναι φτωχός. Στον καπιταλισμό, η αγορά σου λέει τι θέλει ο κόσμος που πάει στην αγορά για ψώνια.

Στον κομμουνισμό, δεν έχεις αγορά και ψωνίζεις ότι σου πουλάει το κράτος που είναι και το μοναδικό μονοπώλιο των πάντων. Ο κομμουνισμός αντικατέστησε τους έμπορους με γραφειοκράτες, αλλά ο κόσμος έφτασε να βλέπει το γειτονικό καπιταλιστικό παζάρι σαν παράδεισο.

---------------

 

  
Ο κομμουνισμός ειναι ανιαρός. Ελέγχει όλη την παραγωγή, συμπεριλαμβανομένης και της παραγωγής πολιτισμού. Αφαιρεί απο την τέχνη την δυνατότητα να κριτικάρει την κοινωνία και το  χιούμορ εκτοπίζεται απο την ανία.. Όταν οι άνθρωποι πάψουν να παίζουν και να γελούν, μαραζώνουν και πεθαίνουν
-----------------------------

Ο κομμουνισμός είναι ολοκληρωτικός.   Σβήνει την διαφορετικότητα μεταξύ των ανθρώπων και καταλήγουν να είναι όλοι ίδιοι. Να φορούν την ίδια στολή, να τραγουδούν το ίδιο «επαναστατικό τραγούδι» να προσεύχονται μπροστά στις εικόνες των Μαρξ, Ενγκελς, Λένιν Στάλιν, και καταλήγουν να λένε τα ίδια και τα ίδια. Αυτή η ομοιομορφία και η επανάληψη είναι γεννήτρια ανίας.  Η ανθρωπότητα βαρέθηκε να βλέπει τα ίδια σύμβολα και ν' ακούει τα ίδια συνθήματα τους...  προχώρησε παραπέρα.
--------------------------------------------

----------------------------------------------------------------

Μια παρατήρηση:

Είμαι σίγουρος ότι ο αναγνώστης θα έχει συναντήσει ανθρώπους που προβάλουν, με τον ένα η τον άλλο τρόπο, ή με μικρές παραλλαγές, αυτούς τους «στοχασμούς» για την ανεφάρμοστη την ουτοπική, ή την «αφύσικη» φύση του κομουνισμού. Έχετε παρατηρήσει όμως ότι για αυτούς που οι αριστεροί αναγνωρίζουν ως δεξιούς τα πράγματα είναι πιο απλά; αυτοί θα σου πουν ότι ο κομμουνισμός είναι ολοκληρωτισμός, ότι δούλεψαν σκληρά για αυτά που κατέχουν και δεν είναι διατεθειμένοι να τα μοιράσουν με τεμπέληδες. Προφανώς δεν διαθετουν πολλά αλλα τέτοια χοντροκομμένα διανοητικά κόπρανα για να σερβίρουν.

Έχετε παρατηρήσει πάλι ότι όσο πιο αριστερά πάμε, τόσο πιο βαθυστόχαστες και ψαγμένες» γίνονται οι «ενστάσεις» κατά του κομμουνισμού; Με άλλα λόγια, τα χοντροκομμένα κόπρανα παίρνουν εξελικτικά την υφή της ευκοίλιας…

Όλες τις παραπάνω… ανοησίες τις έχω ακούσει από αυτοαποκαλούμενους «αριστερούς» - ξέρεται την γκάμα (απο πασόκους, κουβέλες συριζαίους και κοντά σ΄ αυτούς... και απο αναρχίδια του συρμού).

Χωρις αστεία, αυτές οι θεωρητικοφανείς «θέσεις», είναι πλατιά διαδεδομένες, βαθιά ριζωμένες και αναπαράγοντα ασταμάτητα. 

Το προβλημα δεν είναι ότι η πλειονότητα του κόσμου είναι τυφλή μπροστά στην αγριότητα του καπιταλισμού, ή εθισμένη στην μπόχα από την σαπίλα του, το προβλημα είναι ότι έχει πειστεί ότι ο κομμουνισμός, σαν εναλλακτική του, μπορεί να είναι και χειρότερος. Υποθέτω πως η αλλαγή της εικόνας του κομμουνισμού στην συνείδηση των μαζών είναι πιο καθοριστική για την επαναστατικοποίηση τους από την αναφορά στην αγριότητα του καπιταλισμού την οποία βιώνει ούτως ή άλλως. 

Η εικόνα του κομμουνισμού στην συνείδηση της πλειονότητας πρέπει να ξεσκιστεί. Την εργολαβία αυτή δεν μπορεί να φέρει σε πέρας το προλεταριάτο με όπλο μόνο τον πολιτικό του λόγο. Είναι αδύνατον. Χρειάζεται μια επαναστατημένη κουλτούρα στο πλάι του, η οποία να προκαλεί συνεχή φθορά στην  κυρίαρχη εικόνα του κομμουνισμού και να προβάλει τις σκηνές από το δικό της Όνειρο στους καθυπότακτους. Η εικόνα του κομμουνισμού πρέπει συνεχώς να ξεφεύγει από το καπιταλιστικά εμπνευσμένο στερεότυπό της. Για να το κάνει αυτο δεν πρέπει να φοβάται, αλλά να επιδιώκει την συνεχή ανανέωση της.

Μ