Σε αυτό το άρθρο: Nicolas Maduro, Βενεζουέλα
Καράκας, Μαρ 26 (Prensa Latina).
Η 10η Διεθνής Συνάντηση διανοούμενων, καλλιτεχνών και Κοινωνικών Ακτιβιστών υπέρ της Ανθρωπότητας θα ολοκληρωθεί σήμερα σε αυτήν την πρωτεύουσα, όπου η κληρονομιά του πρώην προέδρου Ούγκο Τσάβες αποτέλεσε το αντικείμενο φόρου τιμής και εκτεταμένης μελέτης.
Σύμφωνα με τους διοργανωτές, η παρουσίαση ενός εγγράφου έχει προγραμματιστεί για σήμερα, μετά την πρώτη συνεδρίαση της συνάντησης, όπου περισσότεροι από 200 εθνικούς και ξένους παράγοντες εξέτασαν τις επαναστατικές ιδέες του επικεφαλής του κράτους της Βενεζουέλας.
Με στόχο την επιβεβαίωση της εγκυρότητας των σοσιαλιστικών και Μπολιβαριανών ιδεών του Τσάβες, καθώς και της σημασίας του για τους λαούς του κόσμου, η εκδήλωση εστιάζει στην συζήτηση του σχεδίου de la Patria (Σχέδιο της Πατρίδας) 2013-2019, ως μέρος της σκέψης και των έργων του επικεφαλής του κράτους τη Βενεζουέλας, ο οποίος πέθανε στις 5 Μαρτίου.
Το πρόγραμμα της κυβέρνησης στηρίζεται σε πέντε κεντρικά σημεία της ανάπτυξης του σοσιαλιστικού κράτους στη Βενεζουέλα: εγγυημένη εθνική ανεξαρτησία, την οικοδόμηση του Μπολιβαριανού σοσιαλισμού του 21ου αιώνα και τη μετατροπής της χώρας σε οικονομική, πολιτική και κοινωνική δύναμη προς το συμφέρον της περιφερειακής ειρήνης και της ισορροπίας.
Οι άλλοι δύο στόχοι του Σχεδίου είναι: η διαμόρφωση ενός πολυκεντρικού και πολυ-πολικού κόσμου, διατηρώντας παράλληλα τη ζωή στον πλανήτη και το ανθρώπινο είδος.
Ο προσωρινός Πρόεδρος της Βενεζουέλας Nicolas Maduro προήδρευσε χθες κατά τη διάρκεια της συνάντησης των διανοούμενων από Βολιβία, Ισημερινό, Αργεντινή, Παραγουάη, Ουρουγουάη, Περού, Δομινικανή Δημοκρατία, Βραζιλία, Κολομβία, Μεξικό, Νικαράγουα, Ελ Σαλβαδόρ, Παναμά, τις Ηνωμένες Πολιτείες, Καναδά, Χιλή, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία και άλλες χώρες.
απο το cuba debate
Η παραπάνω φωτογραφία - απο το Associated Press - (με πληθωρα αναδημοσιεύσεων, μεταξύ άλλων, στον Αγγλόφωνο τύπο), συνοδεύεται με μια σύντομη επεξήγηση που υποδηλώνει μια ψευτοκριτική στάση σε σχέση με την "ιεροποίηση" του Τσαβεζ;
In this March 8, 2013 file photo released by Miraflores Press Office, Venezuela's acting President Nicolas Maduro stands in front of a portrait of Venezuela's late President Hugo Chavez after a symbolic swearing in ceremony in the presence of the flag-draped coffin of Chavez at the military academy where the funeral ceremony was held earlier in Caracas, Venezuela. For his loyal followers, Chavez was already a living legend on par with independence era hero Simon Bolivar even before his March 5 death from cancer. In a mere three weeks, however, Chavez has ascended to divine status, at least according to political rhetoric, as the government and his die-hard loyalists build a religious mythology around him ahead of April 14 elections scheduled to pick a new leader. (AP Photo/Miraflores Press Office, File)
{Σε αυτή τη φωτογραφία,
8 Μαρ, 2013, αρχείο που εκδόθηκε από
το Miraflores Γραφείο Τύπου, ο προσωρινός
Πρόεδρος της Βενεζουέλας Nicolas Maduro στέκεται
μπροστά από ένα πορτρέτο του πρώην προέδρου της Βενεζουέλας Ούγκο
Τσάβες μετά από μια συμβολική τελετή ορκωμοσία μπροστά στο σκεπασμένο με σημαία φέρετρο του Τσάβες στην στρατιωτική ακαδημία, όπου πραγματοποιήθηκε πρόσφατα η
τελετή της κηδείας στο Καράκας, Βενεζουέλα. Για τους πιστούς οπαδούς
του, ο Τσάβες ήταν
ήδη ένας ζωντανός θρύλος στο ίδιο επίπεδο με τον ήρωα της εποχή της απελευθέρωσης Σιμών Μπολιβάρ, ακόμη και πριν από τις 5 Μάρτιου που τον βρήκε ο θάνατος από καρκίνο. Σε
μόλις τρεις εβδομάδες, ωστόσο, ο Τσάβες έχει
ανέβει σε θείο βάθρο,
τουλάχιστον σύμφωνα με την πολιτική ρητορική, καθώς η κυβέρνηση και οι σκληροπυρηνικοί νομιμόφρονές
της οικοδομούν μια θρησκευτική μυθολογία γύρω από αυτόν πριν από τις εκλογές προγραμματισμένες για τις 14 του
Απρίλη, στις οποίες θα εκλεχτεί ένα νέος ηγέτης}.
μεταφραση απο τα Αγγλικα: red rock
Δεν τους αρέσει το "καθεστώς" του Τσάβες γιατί είναι αρκετά βήματα
πιο κοντά στο σοσιαλιστικό μετασχηματισμό απο μια στρατιωτικο-φασιστική δικτατορία
(του τύπου που θα προτιμούσαν οι απο δεξια κριτές του)
και μερικα σημαντικα βήματα
πιο κοντά απο μιαν αμιγώς-αστική δημοκρατία (χωρις αυτες τις σοσιαλιστικές "αραβέσκες" που δυσαρεστούν τους ιμπεριαλιστές).
Το πρόβλημα είναι ότι η Μπολιβαριανή επανάσταση δεν είναι σοσιαλισμός, τουλάχιστον δεν είναι ακόμα, όσο καλοπροαίρετα και να την βλέπει κάποιος. Και όσο δεν γίνονται
ουσιαστικά βήματα για την ανατροπή της αστικής τάξης εκεί και της εξουσίας που ασκεί
σε βάση και εποικοδόμημα, οι Μπολιβαριανές διακηρύξεις, και η ιεροποίηση του Τσάβεζ
δεν εξορκίζουν τον δαίμονα του κεφαλαίου - ουτε στον 21ο αιωνα, ουτε στον αιώνα τον άπαντα....
Μ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου