Κινδυνεύουμε να χάσουμε τον πόλεμο ενάντια στα μικρόβια

Η επικεφαλής του Ιατρικού Τμήματος της Βρετανικής κυβέρνησης Καθηγήτρια Dame Sally Davies, κάλεσε την κυβέρνηση να θέσει θέμα για το προβλημα της αυξανόμενης αντίστασης μικροβίων στα αντιβιοτικά στη σύνοδο κορυφής G8 στο Λονδίνο τον επόμενο μήνα. Παρομοίασε το πρόβλημα με μια «ωρολογιακή βόμβα» με εξελίξεις που θα καταστούν ανεξέλεγκτες στο άμεσο μέλλον. Η εκτεταμένη κατάχρησης αντιβιοτικών  προκαλεί προσαρμογή και αύξηση της ανθεκτικότητας και αντίστασης των μικρόβιων σε αντιβιοτικές αγωγές, σε βαθμό που να προβλέπεται ότι απλές λοιμώξεις (με τα σημερινά δεδομένα) δεν θα είναι θεραπεύσιμες σε δυο δεκαετίες. «Μια απλή περικοπή στο δάχτυλό σας θα μπορούσε να σας αφήσει να παλεύετε για τη ζωή σας. Η τύχη θα παίζει μεγαλύτερο ρόλο στο μέλλον σας από ότι ο οποιοσδήποτε γιατρός», τονίζει η καθηγήτρια. (bbc).
  

Στους δυο τόμους της ετήσιας έκθεσης της ορμηνεύει τους πολιτικούς να πάρουν άμεσα μέτρα σε παγκόσμια κλίμακα για να αποτραπεί η οπισθοδρόμηση σε μια κατάσταση παλαιότερων εποχών, όταν η ιατρική δεν είχε τα μέσα να αντιμετωπίσει μια σειρά από ελαφριές ασθένειες.Στην έκθεση επισημαίνεται ότι ενώ νέες μολυσματικές ασθένειες ανακαλύπτονται σχεδόν κάθε χρόνο στα τελευταία 30 χρόνια, δεν ανακαλύφθηκαν σχεδόν καθόλου νέες κατηγορίες αντιβιοτικών από το 1987.

H Dame Sally Davies παρατηρεί ότι περίπου το 50% των αντιβιοτικών που παράγονται στο Ηνωμένο Βασίλειο δίνονται στα ζώα. Τα αντιβιοτικά κατά συνέπεια εισέρχονται στην ανθρώπινη τροφική αλυσίδα. 150.000 θάνατοι ετησίως προκαλούνται από  φυματίωση που εχει γίνει ανθεκτικότερη στα φάρμακα, κατά τα στοιχεία της Παγκόσμιας Οργάνωση Υγείας. Οι χειρουργικές επεμβάσεις ρουτίνας με τα σημερινά δεδομένα, θα μπορούσαν να γίνουν επικίνδυνες, πολύ περισσότερο θεραπείες όπως η χημειοθεραπεία ή η μεταμόσχευση οργάνων. Κινδυνεύουμε να χάσουμε τον πόλεμο ενάντια στα μικρόβια, τονίζει η καθηγήτρια.

Πέραν των διαπιστώσεων της, η  ίδια επισημαίνει ότι πρόκειται για ένα παγκόσμιο ζήτημα για τις κυβερνήσεις, το ιατρικό επάγγελμα, τη φαρμακευτική βιομηχανία και ιδιώτες και πρόβαλε συστάσεις προς τους  φορείς χάραξης πολιτικής, τους υγειονομικούς και το κοινό. «Και ως κοινό θα πρέπει να δεχθούμε ότι πολλές λοιμώξεις που μας οδηγούν στους γιατρούς ή να μας κρατούν στο σπίτι, δεν χρειάζονται αντιβιοτικά», είπε.
Προτρέπει γιατρούς να συνταγογραφούν αντιβιοτικά μόνο όταν είναι απολύτως απαραίτητο. Καλεί για καλύτερη υγιεινή σε σχολεία, νοσοκομεία, γηροκομεία και δημόσιους χώρους.

Στις συστάσεις της περιλαμβάνεται, φυσικά (!) και σχέδιο για "κίνητρα" στις φαρμακευτικές επιχειρήσεις να επενδύσουν πόρους στην έρευνα, που έχει την λογική ότι οι φαρμακευτικές δεν επενδύουν παρά μόνο όταν "υπνάζοναι" κέρδη. Και αυτός είναι ο λόγος ότι δεν έχει γίνει ουσιαστική έρευνα σ’ αυτό τον τομέα για σχεδόν τρεις δεκαετίες.

Για μια ακόμα φορά οι αστοί δεν μπορούν παρά να επισημάνουν ένα υπαρκτό προβλημα, που καθαυτό αποτελεί σοβαρότατη απειλή για την παγκόσμια υγεία, αλλά δεν μας λένε ολόκληρη την αλήθεια  - ότι πρόκειται για προβλημα ακραιφνώς καπιταλιστικό. Σαν κύρια γενεσιουργός αιτία του προβλήματος πρέπει να θεωρείται η κατάχρηση των αντιβιοτικών η οποία έχει στην βάση της το γεγονός ότι το φάρμακο (και γενικότερα η υγεία) είναι εμπόρευμα. Κατά  συνέπεια, σαν εμπόρευμα πουλιέται από αυτούς που ελέγχουν την παραγωγή με σκοπό το κέρδος. Συνακόλουθα το εμπόρευμα θα πουλιέται ακόμα και αν υπονομεύει την υγειά αυτών που το καταναλώνουν, θα παράγεται για να παράγεται ακόμα και αν αυτοί που το καταναλώνουν το κάνουν θέλοντας και μη και συχνά χωρίς να το γνωρίζουν ή να το χρειάζονται, κι όλα αυτά φτάνει να βγαίνει κέρδος από αυτή την υπόθεση.

Η λύση που αφορά την αναγκαιότητα για συστηματική έρευνα σε παγκόσμιο επίπεδο, από διεθνείς φορείς που να δουλεύουν συγχρονισμένα και χωρίς εξαρτήσεις από τα πολυεθνικές της φαρμακοβιομηχανίας, ούτε καν μπορεί να συζητηθεί σ΄ ένα σύστημα στο οποίο η θεότητα του κέρδους είναι παντοδύναμη.

Μ