Για τις Θέσεις της ΚΕ

• Μπροστά στο νέο Πρόγραμμα του Κόμματος

Μπροστά στο Προγραμματικό συνέδριο του Κόμματος είναι λογικό να γίνει ένας απολογισμός για όλη τη πορεία του Κόμματος από το προηγούμενο προγραμματικό συνέδριο (15ο) μέχρι σήμερα, για το κατά πόσο το ισχύον πρόγραμμα και οι στόχοι του μπήκαν στη ζωή του Κόμματος, βοήθησαν ή όχι στην προώθηση της στρατηγικής μας για το Μέτωπο, τη Λαϊκή Εξουσία και Οικονομία, το Σοσιαλισμό. Με βάση αυτό νομίζω θα έπρεπε να κρίνονται και οι όποιες αλλαγές στο Πρόγραμμα του Κόμματος.
Ο χαρακτήρας της επανάστασης στην Ελλάδα θα είναι Σοσιαλιστικός (Θ.73) και δεν μπορεί να είναι κάτι άλλο. Το βασικό ζήτημα όμως είναι αν θα πρωτοστατήσουμε και πώς για τη συγκέντρωση δυνάμεων για αυτό το σκοπό ή θα ετοιμαζόμαστε μόνο για την επαναστατική κατάσταση περιμένοντάς την.

• Συσπείρωση δυνάμεων

Ενα από τα βασικά καθήκοντα λοιπόν ήταν η συσπείρωση δυνάμεων σε Αντιιμπεριαλιστική - Αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση για τη συγκρότηση του ΑΑΔΜ. Με βάση τους στόχους και τα μέτωπα πάλης που επεξεργάστηκε το 15ο Συνέδριο έγιναν σημαντικά βήματα στην προσπάθεια συσπείρωσης δυνάμεων. Εχοντας μεγαλύτερη εμπειρία από τη δουλειά στη νεολαία και στην ΚΝΕ, ο τρόπος δράσης μας ήταν καθοριστικός στην ανάπτυξη και στην εξέλιξη των αγώνων. Οι δυνάμεις μας δε φοβήθηκαν τις ανώριμες μάζες που μπήκαν στον αγώνα, ή όπου φοβηθήκαμε αυτό ξεπερνιόταν με την καθοδηγητική βοήθεια, είχαν σχέδιο ώστε να τραβήξουν τον κόσμο μπροστά. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι οι μεγαλειώδεις αγώνες των μαθητών το 1997-98, η κινητοποίηση της νεολαίας ενάντια στον πόλεμο στο Ιράκ, η μαζικοποίηση της Πανσπουδαστικής και η συμβολή μας στις κινητοποιήσεις σε ΑΕΙ-ΤΕΙ και στους μαθητές το 2006-07.
Το τρίπτυχο α)ανάλυση των εξελίξεων και δράση πάνω στα προβλήματα, β)ιδεολογικοπολιτική αντιπαράθεση, γ) στρατολογία, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην παρέμβασή μας για την ανάπτυξη αγώνων και την οικοδόμηση οργανώσεων.
Η δράση πάνω σε κάθε πρόβλημα που απασχολούσε τον καθένα μας βοηθούσε ώστε να ερχόμαστε σε επαφή με όλο περισσότερο κόσμο κάθε φορά, να μας προσεγγίζει και να μπαίνει και αυτός στον αγώνα. Η ιδεολογικοπολιτική αντιπαράθεση είτε αυτή γινόταν στο χώρο δουλειάς, στο αμφιθέατρο, στο σχολείο, στην προσωπική κουβέντα, βοηθούσε να δίνονται απαντήσεις σε επιχειρήματα της αστικής ιδεολογίας που προωθούνται από ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, να απομονώνονται συμβιβαστικές προτάσεις οπορτουνιστικών ομάδων όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και να χτυπιούνται αριστερίστικες αντιλήψεις. Μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία υπήρχε και η αποκρυστάλλωση στην ανάπτυξη των οργανώσεων, νέοι άνθρωποι να οργανώνονται στη ΚΝΕ. Η ΚΝΕ αποτελούσε σχολείο νέων κομμουνιστών και το Κόμμα ακόμα και σήμερα αντλεί νέα μέλη και στελέχη που ατσαλώθηκαν μέσα από αυτή τη διαδικασία.
Ολα αυτά βοηθούσαν στη συσπείρωση δυνάμεων γύρω από τα κύρια μέτωπα πάλης που καθόρισε το 16ο Συνέδριο για τη συγκρότηση του Μετώπου. Με όποιες αδυναμίες και λάθη, γιατί δε γίνονταν και όλα σωστά, κόσμος υιοθετούσε θέσεις μας ή την πολιτική μας. Ηταν πραγματικότητα αυτό που λέγαμε ότι η πραγματική επιρροή του Κόμματος είναι μεγαλύτερη από αυτή που εκφράζεται στις εκλογικές αναμετρήσεις.

• Απομάκρυνση από το πρόγραμμα

Πλησιάζοντας στην εκδήλωση της κρίσης, η επιβεβαίωση της πολιτικής μας, για το χαρακτήρα της ΕΕ, για το δικομματισμό, για το ρόλο του Συνασπισμού ως ανάχωμα του συστήματος βοηθούσε κόσμο να ξεπεράσει φόβους και προκαταλήψεις, να συμφωνήσει έστω και σε κάποια πράγματα μαζί μας, να μας ακολουθήσει. Εμείς ωστόσο ακολουθούμε την ακριβώς αντίθετη πορεία λες και θέλουμε να διαφωνήσουμε με τον κόσμο!
Η γραμμή συσπείρωσης άρχισε σιγά σιγά να αλλάζει και από αιτήματα σε Αντιιμπεριαλιστική - Αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση φτάσαμε να βάζουμε ως προϋπόθεση για τη συμπόρευση το Σοσιαλισμό. Το μέτωπο εδώ και καιρό έχει πάψει να αναφέρεται σε κείμενά μας και τώρα εκδιώκεται οριστικά από το ίδιο το πρόγραμμα. Η δράση πάνω στα προβλήματα γίνεται αποσπασματικά και χωρίς πολύ συγκεκριμένο σχέδιο.
Η απομάκρυνση από τις βασικές κατευθύνσεις του ισχύοντος Προγράμματος οδηγεί στα αρνητικά αποτελέσματα των τελευταίων χρόνων τα οποία δεν είναι μόνο τα αποτελέσματα των δύο τελευταίων εκλογικών αναμετρήσεων που προφανώς πρέπει να ληφθούν πολύ σοβαρά υπ' όψιν. Παρατηρείται μεγάλη μείωση των δυνάμεων μας στη νεολαία και αυτό εκφράζεται και στις θέσεις. Μείωση της συσπείρωσης του κόσμου γύρω από διάφορα μέτωπα πάλης. Οι ανώριμες πολιτικά μάζες που κινητοποιήθηκαν αντιμετωπίσθηκαν με φόβο από τις δυνάμεις μας απομακρύνοντας τες και οδηγώντας τες ή στην αγκαλιά του οπορτουνισμού ή πάλι πίσω στο σπίτι να αναρωτιούνται τι πρέπει να κάνουν. Το αντιιμπεριαλιστικό και φιλειρηνικό κίνημα που πάντα ήταν προνομιακό πεδίο δράσης έχει αφεθεί στη μοίρα του, χαρακτηριστικό είναι ότι την πρόσφατη επέμβαση στη Λιβύη την προσπεράσαμε χωρίς σχεδόν καμία δράση. Δεν είμαι σίγουρος πλέον αν η επιρροή του Κόμματος είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή που αποτυπώνεται σε εκλογικές μάχες.

• Βασικές κατευθύνσεις

Το νέο σχέδιο προγράμματος αποτυπώνει την πορεία του Κόμματος τα τελευταία χρόνια. Η αλλαγή της Αντιιμπεριαλιστικής - Αντιμονοπωλιακής γραμμής συσπείρωσης σε Αντικαπιταλιστική, η παραμέριση της συγκρότησης του ΑΑΔΜ κ.ο.κ., οδηγεί το Κόμμα σε δύσκολα μονοπάτια.
Κατά τη γνώμη μου, πρέπει στο νέο Πρόγραμμα να συνεχίσουν να υπάρχουν οι βασικές κατευθύνσεις όπως αναφέρονται στο ισχύον Πρόγραμμα του Κόμματος, οι οποίες όλα αυτά τα χρόνια και ειδικά μετά την εκδήλωση της κρίσης επιβεβαιώνονται όλο και περισσότερο. Από τη θέση της Ελλάδας στο ιμπεριαλιστικό σύστημα η οποία παραμένει ενδιάμεση και εξαρτημένη (με ένταση της εξάρτησης όπως δείχνουν και τα στοιχεία που αναφέρονται στις θέσεις) απορρέει ο σοσιαλιστικός χαρακτήρας της επανάστασης αλλά και η χάραξη της γραμμής συσπείρωσης δυνάμεων σε Αντιιμπεριαλιστική - Αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση. Αυτή η γραμμή πάλης είναι που μπορεί να συσπειρώσει τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού¹ αλλά και να στεριώσει τη συμμαχία με άλλα λαϊκά στρώματα, τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες, τη νεολαία και τη διανόηση στη συγκρότηση του ΑΑΔΜ, στην πορεία για την κατάληψη της εξουσίας και την οικοδόμηση του Σοσιαλισμού. Σε όλη αυτή την πορεία υπάρχει και το ενδεχόμενο μιας κυβέρνησης Αντιιμπεριαλιστικών - Αντιμονοπωλιακών δυνάμεων όπως αναλύεται στο 16ο Συνέδριο² η οποία σε καμία περίπτωση δε μπορεί να ταυτίζεται με μια συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ όπως πολλοί θέλουν να πιστεύουν, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε ήταν ούτε έχει την προοπτική να βρεθεί σε Αντιιμπεριαλιστική - Αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση.
Εχω την ελπίδα ότι μέσα από την προσυνεδριακή διαδικασία θα διαμορφωθεί ένα Πρόγραμμα που θα δίνει όλα τα εφόδια στο Κόμμα για την επίτευξη των στόχων μας.
1. Πρόγραμμα του ΚΚΕ σελ. 27
2. Ντοκουμέντα 16ου Συνεδρίου σελ. 98

Δημήτρης Αναστασίου
ΚΟΒ Ζωγράφου