Δεν ήταν τίποτε

Νόμιζα πως κάποιος μπήκε σχεδόν αθόρυβα.

Ποιος να ’ταν άραγε; Δεν περίμενα δα και κανένα

Και παω δίπλα, εκεί που άκουγα

Το ανεπαίσθητο θρόισμα...

Δεν ήταν τίποτε. Ο αέρας που φύσαγε

ένα λογαριασμό απλήρωτο

Κολλημένο μ’ ένα μικρό μαγνήτη

Στην πόρτα του ψυγείου