Μας είπαν ότι...

Μετά απο κάθε μαζική κινητοποίηση που ανησυχεί ή ενοχλεί του αστούς, οι καλοπληρωμένοι γραφιάδες των μας υπενθυμίζουν ότι ήταν «χαμηλή η προσέλευση των πολιτών».

Στην προηγούμενη απεργία είδαν τα νούμερα των απεργών με φακούς που αποδεκατίζουν τα νούμερά τους. Δεν είδαν καμία άνοδο της μαζικότητας, του παλμού και της αγωνιστικότητας «των πολιτών». Δεν ήθελαν να δουν, και μας μετέφεραν την θελημένη στραβομάρα τους.

Σ’ ένα τυπικό παράδειγμα επιβολής οπτικών φίλτρων σε εαυτούς και αλλήλους (αναφερόμενο στις κινητοποιήσεις με αφορμή την επίσκεψη της Μέρκελ, λ.χ) μας είπαν ότι, δυστυχώς, ήταν «χαμηλή η προσέλευση των πολιτών».

Κι αυτο διότι «Οι πολίτες κάνουν τη δική τους επανάσταση κάθε μέρα» Κι εδώ με την έκφραση «δική τους επανάσταση» εννοούσαν ότι οι πολίτες «εγκαταλείπουν συνήθειες» κακές, όπως «το μοντέλο της υπερκατανάλωσης και της επίπλαστης ευημερίας με δανεικά και αγύριστα».

Μας είπαν ότι «οι πολίτες [...] δεν περιμένουν τους επαγγελματίες της εξουσίας να την προσφέρουν [την επανάσταση]. Ξέρουν πως αν περιμένουν να σωθούν απ' αυτούς είναι χαμένοι από χέρι. Γι' αυτό και αγνοούν τα παραγγέλματά τους»...

Οι αστοί μας θύμισαν πάλι ότι ο κόσμος, «αλίμονο», δεν κατεβαίνει στις διαδηλώσεις όπως θα ήταν δικαιολογημένο με τα μέτρα που οι ίδιοι περνούν εις βάρος του εξαθλιώνοντας τον, ενώ τα μέτρα καταστολής που οι ίδιοι παίρνουν εναντίον του για να τον τσακίσουν αν κινηθεί, μας λενε πως «δικαιολογούν εν μέρει, αλλά δεν εξηγούν τη χαμηλή προσέλευση των πολιτών» στις κινητοποιήσεις.

Θα δούμε τι θα γράφουν αύριο. Αλλά ότι και να γράψουν θα είναι έκφραση του τρόπου με τον οποίο οι επιθυμίες και οι φόβοι τους διαστρεβλώνουν την εικόνα της πραγματικότητας. Αλλά ως πότε, «παλικάρια μου», αυτή η διαστρέβλωση σας θα γίνεται το φίλτρο μέσα απο το οποίο ο εργάτης αντιλαμβάνεται την δική του πραγματικότητα;

Τα πράγματα δείχνουν ότι όλο και περισσότεροι απο τους μη προνομιούχους «πολίτες» θα πετάνε τα οπτικά φίλτρα των αστών στα σκουπίδια όσο θα δυσκολεύονται να αποδέχονται σαν μοιραίο ότι ο βίος τους έχει γίνει αβίωτος.

Κι αν ποτέ «ο πολίτης» δεί τον συνειρμό ότι για την κόλαση που βιώνει φταινε οι αστοί κι οι θεράποντες τους, τότε «ουαί κι αλίμονο τους»...


***

{Τσιτατα απο ενα «οπτικό φίλτρο των αστών» εις Το Βημα }