να τη βγάλω ένα χειμώνα ακόμα

Απόρησε γιατί δεν είπε ένα απ’ τα πολυκαιρισμένα χωρατά του στο τραπέζι, γιατί δεν μίλησε σχεδόν καθόλου, εκτός όταν τον ρώτησαν τι σχέδια έχει

Κι είπε μονάχα, να τη βγάλω ένα  χειμώνα ακόμα,  Κι απέ...

Εκείνη τότε συλλογίστηκε την αναπότρεπτη άφιξη της άνοιξης και πως ντελάλη δε χρειάζεται, μα και τα μύρια τα χαμογελά της και πως τα χρώματα, τ’ αρώματα της  δεν εμπόρεσε ποτέ κανείς να τους στερήσει,

κι ας είναι απρόβλεπτη η διάθεση του χειμώνα