Στη μέγγενη

Του εχουν σφηνώσει το κεφάλι
Στη μέγγενη

Και σφίγγουν
Κι ακόμα λίγο
Και πάλι

Στην αρχή θέλει να φωνάξει βοήθεια
Αλλά επειδή τον εχουν πείσει ότι κανείς δεν θα τον ακούσει
Ότι και να βγει απ’ το λαρύγγι του είναι σιωπή

Κι όλα τα συναισθήματα παγιδεύονται σε μια γκριμάτσα
Με ακοινώνητα σχήματα ήχου, στη μέγγενη

Ωστόσο οι άλλοι σφίγγουν
Ακόμα λίγο
Και πάλι



Με το κεφάλι πίτα, σε λίγο,
Δεν θα μπορεί ούτε να σκεφτεί

Αν του αξίζει ή όχι αυτή η τυραννία
Ενώ θα σφίγγουν
Κι ακόμα λίγο

Στο τέλος θα παράγει φωνητικούς ήχους
Με κραυγές χωρίς λόγια

Με λόγια χωρίς λογική
Σε μιαν άρρυθμη πορεία
εντροπίας